بدون داشتن یک فهم درست و مناسب از حالت های دوربین، گرفتن عکس های حرفهای و با کیفیت بالا امکان پذیر نیست. درک حالت های دوربین، برای همه افراد، از مبتدی گرفته تا حرفهای واجب است. همه افرادی که دوربین سر و کار دارند باید در جریان چگونگی کارکرد همه حالت های دوربین باشند و بدانند که چگونه باید از آن ها استفاده کنند.
با بهکارگیری حالتهای مختلف دوربین، با در نظر گرفتن شرایط موجود در صحنه و استفاده از مهارت های خود، باید بتوانید بهترین و مناسبترین تنظیمات را برای دوربین خود انتخاب کرده و عکاسی کنید. در این مطلب قصد داریم درک حالت های دوربین را به صورت کامل و جامع برایتان توضیح دهیم و کمک کنیم که بتوانید از آنها استفاده کنید. اگر به دنبال پیشرفت و افزایش علم و مهارت های خود هستید، این متن برای شما مناسب است.
حالت های دوربین دیجیتال چیست؟
با یک بیان ساده و روان، حالتهای مختلف یک دوربین عکاسی را میتوان به عنوان دکمه های کنترل دوربین تعریف کرد. افراد عکاس باید پیش از عکاسی از سوژه، این دکمه ها را به درستی و به نسبت صحیح بفشارند. حالت های مختلف دوربین عکاسی بر روی تنظیمات کلیدی دوربین مانند دیافراگم، سرعت شاتر و ایزو اثر گذارند و به عکاسان یاری میرسانند تا عالیترین نوردهی را برای یک عکس بدست آورند.
حالتهای دوربین یا “حالتهای عکاسی” را میتوان به وسیله دکمه ها یا نماد های گوناگون که معمولا روی بخش چرخاننده دوربین یافت میشوند، تغییر داد. در اغلب دوربین های دیجیتال، این نماد ها در قسمت بالای بدنه دوربین قرار دارند. حالتهای عکاسی در دوربین ها با نماد های P.A.S.M شناخته میشوند. با توجه به نماد های حک شده بر دوربین دیجیتال، بعضی از این نماد ها، مربوط به حالتهای خودکار یا نیمه خودکار معروف هستند؛ در صورتی که بعضی از نماد های دیگر به صورت کاملاً دستی هستند.
تغییرات حالت های عکاسی از گذشته تا کنون
در سال های گذشته، حالت های عکاسی وجود نداشتند و همه تنظیمات به صورت دستی و مبتدی بود. افراد عکاس یا علاقهمند به عکاسی باید دیافراگم، سرعت شاتر و حتی فیلم مناسب برای عکاسی را به صورت دستی انتخاب میکردند. برای اندازه گرفتن میزان نوری که در محیط وجود دارد، باید دستگاههای گوناکون و زیادی را با خود حمل میکردند.
در محله بعدی، تنظیمات دوربین را متناسب با این اطلاعاتی که به دست میآوردند، تنظیم میکردند. در سال 1938 میلادی، شرکت کداک یک دوربین به بازار معرفی کرد که دستگاه اندازهگیری نور در آن تعبیه شده بود. اواخر سال 1962، شرکتی ژاپنی با نام Topcon نخستین دوربین SLR را تولید کرد که نور وارد شده به درون لنز را به صورت دقیق اندازه میگرفت. با بهکارگیری این دوربینها، عکاس ها دیگر نیازی به حمل ابزار ها و دستگاههای مخصوص اندازهگیری نور نداشتند؛ به این علت که خود دوربین ها به صورت خودکار این کار را انجام میدادند.
با گذشت چندین سال، دوربین ها با حالتهای “اتوماتیک” به بازار راه پیدا کردند. شیوه کار این مدل دوربین ها به این صورت بود که بهصورت خودکار، نور وارد شده به لنز را اندازهگیری کرده و متناسب با آن، پارامترهای نوردهی را تنظیم میکرد. این روز ها، همه دوربین های موجود در بازار حالت های گوناگونی برای عکاسی دارند که در شرایط متفاوت میتوان از آنها استفاده کرد. در اغلب دوربین ها یک حالت اتوماتیک نیز وجود دارد که همه کار ها را خودش انجام میدهد و کار کردن با آن خیلی ساده و راحت است. در زمان ما، انواع دوربینهای پیشرفتهتر، حالت های متفاوتی در آن ها تعبیه شده است که به عکاس ها امکان نوردهی به دو صورت دستی و مستقیم را میدهند.
انواع حالت های دوربین عکاسی
در بین همه حالت های دوربین عکاسی، 4 تا از آنها اهمیت زیادی داشته و پرکاربرد تر هستند. این 4 حالت را برایتان نام بردهایم:
- Program(P)
- Shutter Priority(Tv)_ الویت شاتر
- Aperture Priority(Av)_ الویت دیافراگم
- Manual(M)_ دستی
حالت Program
در این حالت، دوربین میزان باز و بسته شدن دریچه دیافراگم و میزان کم و زیاد بودن سرعت شاتر را بهطور خودکار و با در نظر گرفتن مقدار نوری که به لنز وارد میشود، برایتان تنظیم میکند. اگر یک فرد مبتدی هستید و یا فرصت توقف و یا تصمیم گرفتن برای ثبت هر شات را ندارید، این حالت مناسب افرادی مانند شما است. علت آن این است که این حالت سرعت خیلی زیادی دارد. با تنظیم دوربین روی این حالت فقط باید کادر خود را تنظیم کرده و دکمه شاتر را فشار دهید!
دوربین در این حالت یک تعادل درست و مناسب بین میزان دیافراگم و و سرعت شاتر تنظیم میکند. تنظیم و انتخاب این موارد به میزان نور محیط عکاسی نیز وابسته است. اگر دوربین را در یک محیط با نور زیاد ببرید، دریچه دیافراگم باز شده و اگر دوربین را در یک محیط با نور کمتر ببرید، اندازه دیافراگم کم میشود تا دوربین بتواند سرعت شاتر با به اندازه مورد نیاز بالا ببرد. اگر میزان نور محیط به اندازه لازم کافی نباشد، دریچه دیافراگم به کمترین اندازه خود میرسد و سرعت شاتر نیز کاهش پیدا میکند. و در نهایت به یک نوردهی مناسب میرسد.
حالت Shutter Priority
حالت Shutter Priority یا الویت شاتر، امکان دارد با نماد های (Tv) یا (S) نیز نشان داده شود. همانگونه که از اسم آن میتوان فهیمد، در این حالت تنظیم سرعت شاتر به عهده خودتان است. در این حالت دوربین میزان دیافراگم را متناسب با سرعت شاتر تنظیم شده و میزان نوری که به لنز میرسد، تنظیم میکند.
زمان های مناسب برای انتخاب حالت الویت شاتر
تنظیم دوربین بر روی این حالت، برای زمان هایی مناسب است که فرد عکاس قصد ثبت حرکت اجسام را دارد. و یا اینکه با سرعت زیاد عکاسی کند و تصویر اجسام در حال تکاپو و حرکت را به صورت ثابت ثبت کند. اگر میزان نور محیطی زیاد باشد، دوربین بهطور خود به خود، دیافراگم را روی عدد بیشتری تنظیم میکند. متعاقبا هرچه مقدار عددی دیافراگم بیشتر باشد، میزان نوری که به لنز ورود پیدا میکند، کمتر است. از طرف دیگر، اگر میزان نور موجود در صحنه به اندازه کافی نباشد، دوربین عدد کوچکتری را به دیفراگم اختصاص میدهد که سبب ورود نور بیشتر به لنز میشود.
در نتیجه، در حالت Shutter Priority اندازهی شاتر به همان مقداری که شما انتخاب میکنید ثابت باقی میماند؛ اما در این حالت اندازه دیافراگم، متناسب با نور موجود در محیط کم و زیاد میشود. به همین علت، در این حالت شما هیچ کنترلی بر عمق تصویر ندارید؛ زیرا آن را به دوربین واگذار کردهاید. ما به عنوان کارشناسان نمایندگی کانن استفاده حالت اولویت با شاتر را چندان پیشنهاد نمیکنیم؛ به این علت که ریسک عدم تعادل نور در عکس را به دنبال خود دارد.
حالت Aperture Priority
حالت اولویت با دیافراگم امکان دارد با نماد های (AV) یا (A) نیز نشان داده شود. در این حالت، میزان باز و بسته بودن دریچه دیافراگم توسط عکاس تنظیم میشود و دوربین متناسب با آن، سعی بر انتخاب سرعت مناسب شاتر دارد تا عکس موفق به پیدا کردن نوردهی خوب و مناسی شود. در این حالت، فرد عکاس تسلط و اختیار بیشتری بر سوژه و عمق عکس دارد. مثلا میتواند بکگراند را محو یا واضح کند.
اگر مقدار نور محیط زیاد باشد، سرعت شاتر توسط دوربین افزایش پیدا میکند. در صورت عکاسی در محیط هایی با نور کم، سرعت شاتر توسط دوربین کاهش پیدا میکند. در نتیجه، در حالت الویت با دیافراگم، هیچگونه ریسکی برای نوردهی کم یا زیاد غیرطبیعی برای عکس شما وجود ندارد؛ زیرا میزان انعطاف دوربین بر سرعت شاتر خیلی زیاد است.
پیشنهاد کارشناسان نمایندگی کانن به شما این است که در اغلب زمان ها از این حالت استفاده کنید. به این علت که در این حالت، عکاس کنترل بیشتری بر سوژه و عمق تصویر پیدا میکند و نوردهی تصویر همچنان به اندازه مناسب است. نقطه عطف دوربین های دیجیتال امروزی این است که سیستم اندازهگیری و تنظیم نور در اغلب آنها به درستی کار کرده و هیچ دغدغهای از بابت نور عکس باقی نمیماند.
حالت Manual
همانگونه از نام آن مشخص است، در این حالت وظیفه انتخاب سرعت شاتر و اندازه دیافراگم به صورت دستی، به عهده شماست. در حالت Manual، میتوان هر کدام از این دو گزینه را به میزان دلخواه تنظیم کرد. در این حالت، شما میتوانید برای هرکدام از این دو متغیر، هر اندازهای که میخواهید را انتخاب کنید و به عبارت دیگر، مسئولیت کنترل نوردهی عکس را کاملاً خودتان به عهده بگیرید. قرار دادن دوربین روی این حالت، برای زمان های خاصی انتخاب میشود که دوربین نتواند بهطور صحیح میزان نور را اندازهگیری کند. مثلا در عکاسی در یک اتاق با نور زیاد، امکان اندازهگیری اشتباه نور برای دوربین وجود دارد. و به دنبال آن نیز سرعت شاتر و دیافراگم به صورت غلط تنظیم خواهد شد. بنابراین نور عکس نهایی خیلی زیاد یا خیلی کم میشود.
زمان های مناسب برای انتخاب حالت دستی
استفاده از این حالت برای زمان هایی که در همه عکس ها به ثبات نیاز دارید، مناسب است. به عبارتی دیگر، اگر قصد دارید در همه عکس ها از اندازه دیافراگم و سرعت شاتر ثابت استفاده کنید، این حالت برای شما مناسب است. مثلا اگر میخواهد چند عکس گرفته و درکیب عکس ها را در قالب یک پانوراما ثبت کنید، بهتر است میزان دیافراگم و سرعت شاتر در همه عکس ها یکسان باشد. بعد از درک حالت های دوربین، خودتان متوجه میشوید که استفاده از حالت Manual ، در اغلب موارد برای افراد حرفهای در عکاسی مناسبتتر است. اگر هنوز در عکاسی حرفهای نشدهاید، بهتر است از این حالت استفاده نکنید.
تنظیم ISO در درک حالت های دوربین
در اغلب دوربین های DSLR، تنظیمات ISO با تغییر حالت های دوربین، دچار تغییرات نمیشود. در نتیجه میتوانید آن را به صورت کاملا دستی تنظیم کنید. اگر علم و یا علاقه لازم برای تنظیم ISO را ندارید، میتوانید از حالت Auto ISO برای تنظیم خودکار ISO استفاده کنید. هنگامی که حس کردید تصویر دارای Noise زیادی است، حداکثر مقدار ISO را کم کنید. در صورتی که دوربین شما از دسته دوربین هایی است که حالت Auto ISO ندارد، ISO را روی حداقل میزان گذاشته و در شرایطی که در محیط نور خیلی کمی وجود داشت، میزان آن را زیاد کنید.
کاربرد حالت های دیگر دوربین
تعداد زیادی از دوربینهای DSLR سطح مبتدی و یا نیمهحرفهای حالتهای عکاسی متفاوتی مثل «Portrait«، «Landscape»، «Macro»، «Sports» یا «Night» نیز دارند. اسم و میزان تنوع آن ها نسبت به مدل دوربین شما فرق میکند. به نظر ما شناخت این حالت ها ضرورت چندانی ندارد. لازم به ذکر است که دوربین های تولیدی توسط برند های مختلف مانند کانن یا سونی، در این موارد نیز تفاوت هایی باهم دارند.
در حقیقت همه این حالت ها، یک ترکیب قوی از همان 4 حالت اصلی که توضیح دادیم، همراه با اندکی تنظیمات دیگر هستند. همانطور که گفتیم این حالت ها در دوربین های گوناگون متفاوت بوده و بهتر است به استفاده از آنها عادت نکنید. زیرا در آن صورت اگر دوربین خود را عوض کردید و یا آن را ارتقا دادید، برای عکاسی خود دچار مشکل خواهید شد. ترجیحا اصول اولیه و صحیح عکاسی را یادگرفته و با استفاده از آنها عکاسی کنید. استفاده از حالتهای پیشفرض دوربین، سبب هیچگونه پیشرفتی در عکاسی شما نمیشود.
بند آخر
در این مقاله درک حالت های دوربین را به زبان ساده برایتان توضیح دادیم. تبدیل شدن از یک عکاس آماتور به حرفهای کار ناممکنی نیست و تنها به کسب علم و تجربه مفید در این زمینه نیاز دارد. پیشنهاد ما به شما این است که اصول کلی عکاسی را یادگرفته و با استفاده از آنهاعکس بگیرید. سعی کنید از حالت های پیش فرض دوربین استفاده نکنید؛ زیرا این حالت ها سبب هیچگونه پیشرفتی در عکاسی شما نخواهند شد.
جهت کسب مشاوره و اطلاعات بیشتر و خرید دوربین کانن میتوانید با شماره های درج شده در سایت نمایندگی کانن تماس بگیرید. کارشناسان ما همواره آماده خدمت رسانی به شما کاربران گرامی هستند.